29.06.14 stond al een tijdje in de agenda. De Capino Challenge van het ETZ-team werd die dag georganiseerd.
Na een zware trainingperiode met veel straatlopen had ik de week van de duatlon een rustweek ingebouwd. Tapering doet bij mij meestal wonderen. Hopelijk nu dus ook.
Door het BK ploegenduatlon (die na onze wedstrijd startte) deden de meeste van de kleppers niet mee aan de sprint dus ik hoopte een mooi resultaat te behalen. Aan de deelnemerslijst zag ik wel al dat een podiumplaats halen moeilijk ging worden maar wou er toch voor gaan.
Om 12u45 klonk het startschot.
Ik wou behouden starten maar mijn instinct deed me toch Jan Goddaer volgen. Jan en ik hebben momenteel ongeveer dezelfde conditie en op het heuvelachtig en bochtrijk fietsparcours waar de wind soms vrij spel had was een partner wel geen overbodige luxe.
Maar na 1,5 km zag ik op mijn Polar-horloge dat we toch nog altijd 18,5 km/u liepen. Iets wat
ik me 500 meter later moest bekopen. Dus, een vitesse trager en mijn eigen tempo zoeken.
De tweede ronde liep Jan niet echt uit maar ik moest toch 20 seconden prijsgeven bij de eerste wissel.
Na een zware trainingperiode met veel straatlopen had ik de week van de duatlon een rustweek ingebouwd. Tapering doet bij mij meestal wonderen. Hopelijk nu dus ook.
Door het BK ploegenduatlon (die na onze wedstrijd startte) deden de meeste van de kleppers niet mee aan de sprint dus ik hoopte een mooi resultaat te behalen. Aan de deelnemerslijst zag ik wel al dat een podiumplaats halen moeilijk ging worden maar wou er toch voor gaan.
Om 12u45 klonk het startschot.
Ik wou behouden starten maar mijn instinct deed me toch Jan Goddaer volgen. Jan en ik hebben momenteel ongeveer dezelfde conditie en op het heuvelachtig en bochtrijk fietsparcours waar de wind soms vrij spel had was een partner wel geen overbodige luxe.
Maar na 1,5 km zag ik op mijn Polar-horloge dat we toch nog altijd 18,5 km/u liepen. Iets wat
ik me 500 meter later moest bekopen. Dus, een vitesse trager en mijn eigen tempo zoeken.
De tweede ronde liep Jan niet echt uit maar ik moest toch 20 seconden prijsgeven bij de eerste wissel.
Ondertussen had ik al rond mij gekeken en zag dat er sowieso een groepje kon
gevormd worden. Ik wisselde snel en kwam alleen achter Jan te zitten. Dan maar de tijd genomen om wat te drinken en Tom De Smet van het Scott-Team te laten terugkeren om zo samen naar Jan te rijden.
Na een kleine 3km hadden we Jan al te pakken en konden we met drie ronddraaien. Ik voelde wel dat ik de minste was en door de eerste beklimming moest ik de eerste ronde toch af en toe een kopbeurt overslaan. De tweede ronde kwam ik gelukkig wat op stoom en voelde de fietsbenen beteren.
Op 5 km van de wissel probeerden zowel Jan als Tom om er alleen vandoor te gaan. Voor Tom liep het minder goed af want door een verkeerde inschatting van een bocht ging hij de gracht in. Gelukkig zonder erg en zo kwamen Jan en ik samen de T2 binnen.
Ik zette alles op alles door snel te wisselen maar moest toch Jan laten terugkeren in de tweede run. Uiteindelijk liep hij me nog op een 16 seconden en werd ik zo 7de.
Nu zaterdag is er het BK 1/4 te Kortrijk. Dit was vorig jaar mijn eerste duatlon waar ik tevens enorm afgezien heb. Hopelijk gaat het nu iets beter.
We zullen zien!
Ik zette alles op alles door snel te wisselen maar moest toch Jan laten terugkeren in de tweede run. Uiteindelijk liep hij me nog op een 16 seconden en werd ik zo 7de.
Nu zaterdag is er het BK 1/4 te Kortrijk. Dit was vorig jaar mijn eerste duatlon waar ik tevens enorm afgezien heb. Hopelijk gaat het nu iets beter.
We zullen zien!